تصنیف درسوگ شهادت امام صادق (ع)

ضمن عرض تسلیت سالگرد شهادت جانگداز امام ششم شیعیان و راهنمای

علمی و مذهبی خوبان جهان تقدیم می گردد.

                حضرت جعفر صادق علیه السلام

دلا بشو خون ، که غم شد افزون ،که نور قلب و، سرور جان رفت

          که نور مطلق ، ولیّ برحق ،امام صادق هم از جهان رفت

جهان بهم ریز، زمین تو هم نیز ، شو آتش افشان ، چو قلب سوزان

          که آتش غم ، بجـان آدم ، فتاد و دودش ، به آسمـان رفت

زآه وسوزی ، که در دلش بود ، زسمّ مهلک ، که قاتلش بود

         زبس که یکسر ،قدم زد وپر، بسوی جنّت ، چه پرزنان رفت

فروغ علمش ، چراغ جان بود ، و کوه حلمش ، زحق نشان بود

        زحق نشان بود ، که شاد وخوشنود ،به جانب وی ،سبک روان رفت

همه کلامش ، کلام حق بود ، همه قیامش ، قیام حق بود

         که با دلی شاد ، واز غم آزاد ، بسوی فردو،س جاودان رفت

روایت دین ، چه جاری از اوست ،عنایت علم ، چه ساری از اوست

      به علم و حلمش،بحق توان کرد ، نه فردی از خلق ، که کهکشان رفت

نه کهکشان بود ، که آسمان بود ، و آسمانی ، که بی کران بود

                زلا مکانی ، چه خوش نشانی ، بسوی خلّا،ق لامکان رفت

چه نازنین بود ، چه بی قرین بود ، که نور علم و ، چراغ دین بود

               چه داغمان کرد ، ز ماتم و درد ، که آن امام ، خدا نشان رفت

چه زجرها دید ، ز دشمن خویش ، وداشت در فکر ، همیشه تشویش

             ازین جهت داد ، تقیّه را یاد ، که بس ستمها ، به شیعیان رفت

زبس که« آبی» ، زداغ وی سوخت ، چراغ طبعش ، چنان بر افروخت

        که هر چه طاقت ، به جان وی بود ، بگشت نابود ، و از میان رفت

احمد ابراهیم زاده مشهدی (آبی)