تقدیم به امام زمان علیه السلام

سرورم درآ از نهان سرا ، تا به مقدمت جان فدا کنم   

   در همه جهان شور و ولوله ، از سرور و شادی بپا کنم

مستم از نسیمی که می وزد ، بر سرایم از خاک کوی تو 

   خود دگر بدان گر به قامتت ، چشم من بیفتد چه ها کنم

گه بخندم و گاه کف زنم ، گه چو کودکان در هوا پرم   

 گه ز شدت شور عاشی ، پای کوبی و های ها کنم

سرورم درآ از نهان سرا ، تا به مقدمت جان فدا کنم  

   جمله عاشقان را هم از وفا ، بهر جانفدایی صدا کنم

سرورم بیا تا غم دل ، از علاج ودرمان گذشته را      

      با نگاه لطفی ز جانبت ، در کمال شادی دوا کنم

من که عاشقی این چنینمت ، پس چرا تو خود را نهان کنی                                                            

     جلوه گر شو ای نازنین من ، تا به جلوه ات مرحبا کنم

گر نیایی ای مظهر وفا ، تا غم مرا برطرف کنی  

 ناگزیرم از درد دوری ات ، شکوه ای حزین با خدا کنم

سرورم درآ از نهان سرا ، تا به مقدمت جان فدا کنم  

    با فدا شدن پیش پای تو ، دین عاشقی را ادا کنم

«آبی »،گرفتارم و ز غم ، گر نیایی ای یار محترم  

   آنقدر بگریم که خویش را ، در میان اشکم فنا کنم