درپی ماه

من به دنبال ماه می گردم ،دوستان کو کدام سو رفته است

          در شبی بس سیاه می گردم ،دوستان کو کدام سو رفته است

در پی ان نگار نور افشان ، با دلی پر ز حسرتی سوزان

          با چراغ نگاه می گردم ، دوستان کو کدام سو رفته است

در شبی در دیار تنهایی ،مضطر روزگار تنهایی

          با غم واشک وآه می گردم ،دوستان کو کدام سو رفته است

جستجو می کنم همه جاها ، شهرها کوهها و صحراها

          راه وهم کوره راه می گردم ، دوستان کو کدام سو رفته است

نه فقط کو به کو به منزلها ، نه فقط سرزده به محفلها

          مسجد وخانقاه می گردم ،دوستان کو کدام سو رفته است

بس که دیوانه رخ اویم ، نه فقط روزهاش می جویم

          که زشب تا پگاه می گردم ، دوستان کو کدام سو رفته است

« آبی» دل غمین و رخ زردم ، از فراقش زبس که پردردم

         دارم از غم تباه می گردم ، دوستان کو کدام سو رفته است