ای نمر باقر النمر ای شیخ ، تو شهید ره خدا گشتی   

                                                      وز جنایتگری ی آل سعود ، از بلای جهان رها گشتی

به خدا و پیمبر و آلش ، سرفرازانه گشته ای ملحق  

                                                       گرچه از خاندان و یارانت ، در میانسالی ات جداگشتی

مهر خود را به سینه ی شیعه ، با شجاعت چه جاودان کردی

                                                       لیک بر دودمان آل سعود ، باعث وحشت و فنا گشتی                            

گرچه خاموش گشت فریادت ، از بلندای بامهای خروش

                                                      با تمام وجود با مرگت ، نغمه ای در جهان رسا گشتی

مرحبا برتو و به هرکس هست ، هم مرام توی علی باور

                                                  که علی وار بی هراس از مرگ ، در ره عدل جانفدا گشتی

مرد بودی و ننگ و نکبت را ، کردی از خویش در دو عالم دور

                                                   چون به عشق حسین سبط نبی ، قهرمانانه مبتلا گشتی

گرچه آل سعود پست پلید ، متوسل شده است بر نیرنگ

                                                    تو ولی با شهادتی جانسوز ، بهر پیکار رهنما گشتی

«آبی» از روح سرفراز توشد ، مدح گوی تو ای بزرگ عرب

                                                     که تو با همت بلند خویش ، از شهیدان کربلا گ